Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Πέμπτη, 19 Μαΐου 2011

ΕΛΚΕΘΕ: Πεντακάθαρη η Καλντέρα στην Σαντορίνη

Εκ διαμέτρου αντίθετη με την μελέτη Γιδαράκου είναι η έκθεση του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών για τις επιπτώσεις του...
ναυαγίου του Sea Diamond στην περιοχή της Καλντέρας στην Σαντορίνη. Σύμφωνα με την έκθεση σε έρευνα που έγινε σε ψάρια στην περιοχή του ναυαγίου, όχι μόνο δεν ανιχνεύθηκαν αυξημένες τιμές σε βαρέα μέταλλα αλλά οι μετρήσεις απέδειξαν ότι οι τιμές των μετάλλων είναι ακριβώς ίδιες με αυτές που έχουν μετρηθεί σε ανοιχτή θάλασσα,στο Αιγαίο και το Κρητικό πέλαγος. Στην έκθεση επισημαίνεται επίσης ότι στα 3,5 χρόνια από το ναυάγιο δεν υπάρχει καμία μεταβολή των τιμών στο θαλασσινό νερό.







Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Οδεύουμε προς πτώχευση

Κάπου εδώ μας λένε οι ξένοι δανεισταί μας τελείωσε το παραμύθι και τα ψέματα. Δεν δυνάμεθα πλέον να παίζουμε με την νοημοσύνη των Ευρωπαίων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Δεν δυνάμεθα πλέον να τους διαβεβαιώνουμε ότι θα προχωρήσουμε εις αποκρατικοποιήσεις και ο Πρωθυπουργός συνεπικουρούμενος υπό της κ. Μπιρμπίλη εις την Βουλήν περί άλλων να τυρβάζει. Δεν δυνάμεθα να τους διαβεβαιώνουμε ότι θα προχωρήσουμε εις το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και αν αυτού να κλείνουμε και άλλα μισοανοιχτά επαγγέλματα.
Τελείωσε ο μύθος δια τον Παπανδρέου και τους συνεργάτας του πάμε δια ελεγχόμενη πτώχευση και εκλογάς. Αρκετά ενέπαιξαν τους πολίτας.

Αισθητικόν χάος


Επιβάτης με προορισμόν τας Αθήνας και εγώ μετέβην εις τον κεντρικόν Λιμένα της νήσου τον Αθηνιόν. Εις όσο διάστημα ανέμενα το πλοίο δια να αναχωρήσω η ματιά μου έπεσε εις τα τεραστίας πινακίδας που έχουν τοποθετήσει διάφοροι καταστηματάρχαι. Ο λιμήν θυμίζει Λας Βέγκας εις την χειρότερην μορφήν και δικαίοως τις μπορει να αναρωτηθεί; Μα ο Δήμαρχος , ο πρόεδρος του λιμενικού ταμείου και τόσοι δημοτικοί σύμβουλοι δεν έχουν αντιληφθεί το αντιαισθητικόν χάος χάος που επικρατεί εις τον λιμένα;
Δεν υπάρχει εις αυτόν τον δήμον κάποιος με ποιοτικόν αισθητικόν κριτήριον να ενοχληθεί;
Μάλλον όχι.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Μπράβο κύριε Αντιδήμαρχε


Ενημερωθήκαμε σήμερον ότι ο Αντιδήμαρχος κύριος Καφούρος απέστειλε επιστολήν εις ιδιοκτήτας περιπτέρων και εις ιδιοκτήτας καταστημάτων ενοικιάσεως διαφόρων ειδών οχημάτων εις την Θήραν. Εις την επιστολήν επισημαίνεται η ανάγκη να απελευθερωθούν οι δημόσιοι χώροι από τους επιχειρηματίες οι οποίου παρανόμως έχουν καταλάβει τοποθετώντας εις αυτούς ψυγεία οχήματα κλπ. Η πρωτοβουλία τούτη του αντιδημάρχου έρχεται επιτέλους να βάλει ορισμένα πράγματα εις την θέσιν τους και να μπει επιτέλους μία τάξις σε αυτήν την ταλαίπωρον πόλιν.
Οι αντιδράσεις αναμένονται σφοδρές  από τους εν λόγω ιδιοκτήτας όμως και η αποφασιστικότις του Αντιδημάρχου δεδομένη.
Δυστυχώς για τόσο μεγάλα πράγματα δεν βλέπουμε ούτε στα επίσημα sites των ντόπιων δημοσιο - γράφων και δημοσιο - γραφίσκων να αναγράφεται κάτι ούτε να μεταδίδεται από τα επαίσχυντα τοπικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα ,αλλά ούτε και από τα blog .
Μπράβο εις τον κύριον Αντιδήμαρχον δια το θάρρος του και αιδώς για τους υποκρίπτοντες τοιούτου είδους πρωτοβουλίας.
Εμείς επαινούμεν τας πραγματικάς μεταρρυθμίσεις και τας προσπαθείας, άλλοι ποιούν την νήσσαν.

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Ανοίγει ξανά το Ακρωτήρι της Σαντορίνης :Το έργο ολοκληρώθηκε και παραδίδεται στις 31 Μαΐου

Η μεταλλική στέγη τοποθετήθηκε, η θηραϊκή γη την κάλυψε και η αγριάδα που έσπειραν στο χώμα φύτρωσε προαναγγέλλοντας μια πράσινη άνοιξη για το Ακρωτήρι. Το θέαμα από ψηλά είναι μοναδικό αφού τα 12 στρέμματα του στεγάστρου που ήρθε να καλύψει τον εντυπωσιακά διατηρημένο προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης μοιάζουν να είναι συνέχεια του εδάφους της. Αυτός ήταν και ο στόχος.

Από τις 31 Μαΐου, καταληκτική ημερομηνία παράδοσης του έργου, μια νέα εποχή αρχίζει για τον αρχαιολογικό χώρο αλλά και για ολόκληρο το νησί. Δεν υπάρχει άλλωστε αντίστοιχο αρχαίας πόλης 3.500 ετών που να έχει δώσει τόσα ευρήματα, να είναι σε θέση να προσφέρει τέτοιον πλούτο πληροφοριών για τους ανθρώπους και τη ζωή τους σε εποχές μη καταγεγραμμένες στον ιστορικό χάρτη, ενώ ταυτόχρονα να συνδέεται με ένα συνταρακτικό γεγονός, μία από τις μεγαλύτερες εκρήξεις ηφαιστείου στον κόσμο.

Θα μπορούσε να το δει κανείς και σαν ένα υπερθέαμα που τα έχει όλα: ηφαίστεια, εκρήξεις, σεισμούς, καταποντισμούς, τσουνάμι που έφθασε ως την Κρήτη και ηφαιστειακό χειμώνα. Ενας από τους μεγαλύτερους μύθους της προϊστορίας είναι αυτός της Θήρας. Και ένας λαμπρός πολιτισμός γεμάτος ορμή και ζωντάνια που έσβησε πάνω στην ακμή του σαν πυροτέχνημα ήταν αυτός στο Ακρωτήρι. Σπουδαίος ο ρόλος του στεγάστρου, λοιπόν, αφού καλείται να προστατέψει και να αναδείξει τον πολιτισμό που θάφτηκε μέσα στην ηφαιστειακή σποδό αλλά και να αναστρέψει μέσω της νέας, ενισχυμένης στο έπακρο κατασκευής του την αρνητική εικόνα που δημιουργήθηκε διεθνώς πριν από μερικά χρόνια με την πτώση ενός τμήματός του.

Μια πόλη-μουσείο θα γνωρίζουν οι επισκέπτες του Ακρωτηρίου και μάλιστα σε περιβάλλον με συνθήκες «θερμοκρασιακής άνεσης», το οποίο δημιουργείται χάρη στον βιοκλιματικό σχεδιασμό του στεγάστρου από τον βραβευμένο γι΄ αυτήν ακριβώς την ιδέα αρχιτέκτονα κ. Νίκο Φιντικάκη. Η πυκνή δόμηση, τα πολυώροφα κτίρια με τις πλούσιες τοιχογραφίες αλλά και το ανεπτυγμένο αποχετευτικό σύστημα, οι αποθήκες και οι βιοτεχνικοί χώροι, οι δρόμοι και οι πλατείες και μαζί οι θεματικές εκθέσεις αρχαίων αντικειμένων τις οποίες οργανώνει σε επιλεγμένα σημεία του οικισμού ο καθηγητής Αρχαιολογίας κ. Χρίστος Ντούμας, «ψυχή» του Ακρωτηρίου από το 1975, συνθέτουν τα στοιχεία του αρχαιολογικού χώρου.

Πάνω απ΄ όλα όμως είναι η εμπειρία και η αίσθηση που μπορεί να αποκομίσει κανείς περπατώντας στους ίδιους δρόμους όπου πάτησαν πριν από χιλιετίες οι πλούσιοι καραβοκύρηδες του νησιού φεύγοντας για μακρινά ταξίδια και επιστρέφοντας με δώρα εξωτικά για το σπιτικό τους, οι κομψές κυράδες όταν έβγαιναν στην εξοχή για να μαζέψουν κρίνα αλλά και όταν, με τη γη να τρέμει κάτω από τα πόδια τους, όλοι μαζί έπαιρναν τον δρόμο της φυγής. Και να σκεφθεί κα νείς ότι πρόκειται για ένα τμήμα μόνο του οικισμού καθώς το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται ακόμη μέσα στη θηραϊκή γη.

Το κέντρο
Περί το 1/10 είναι το τμήμα της πόλης που βρίσκεται κάτω από το στέγαστρο. Κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για το κέντρο της, όπως λέει ο κ. Ντούμας. «Γιατί τοιχογραφίες φαίνεται να υπάρχουν ακόμη και στα κτίρια που δεν έχουν ανασκαφεί. Δεν νομίζω λοιπόν ότι όλα τα σπίτια ήταν τόσο πλούσια και περιποιημένα». Σε 50-60 ανέρχονται τα κτίρια που έχουν εντοπισθεί σε αυτόν τον χώρο, ωστόσο ανασκαμμένα πλήρως είναι μόνο τέσσερα-πέντε. «Για πρώτη φορά όμως θα αναδειχθούν τώρα οι κορυφές άλλων 20ώστε ο επισκέπτης να έχει την κάτοψη του οικισμού» λέει ο καθηγητής.

Τρεις διαδρομές χαράσσονται μέσα στον οικισμό: για το ευρύ κοινό, για τα άτομα με αναπηρίες και για τους επιστήμονες. Δώδεκα θα είναι οι στάσεις επίσκεψης με ισάριθμες θεματικές εκθέσεις, οι οποίες αφορούν τη σχέση των κατοίκων του οικισμού με τη θάλασσα, τα σκαριά των πλοίων, το εμπόριο, τα εισηγμένα εξωτικά προϊόντα, την καθημερινότητα στην πόλη, τα μαγειρικά σκεύη, την τροφή και την οικοτεχνία μέσω της υφαντικής και της μεταλλουργίας. Μόνιμες και φορητές εστίες μαγειρικής, ψηστιέρες και υποδοχές για σουβλάκια, μαγκάλια, καλάθια και δίχτυα, κρόταλα, λίθινα και μεταλλικά εργαλεία και σκεύη, τεράστιοι αποθηκευτικοί πίθοι που στέκονται στη θέση τους, απρόσμενοι σπόροι φυτών όπως κέδρου και ροδιάς, παστά ψάρια και σαλιγκάρια, στοιχεία για την καλλιέργεια αμπέλου και για την πα ραγωγή... μπίρας: όλα τα ευρήματα θα είναι τοποθετημένα σε χαμηλές ξύλινες προθήκες για να είναι ορατά από πάνω. Οι περίφημες τοιχογραφίες εξάλλου θα παρουσιαστούν σε αναπαραστάσεις φυσικού μεγέθους.
Η περιπέτεια
Το 2000 ξεκίνησε η κατασκευή του στεγάστρου προκειμένου να αντικαταστήσει τη μικρή και απλή μεταλλική κατασκευή που είχε τοποθετηθεί στις αρχές της δεκαετίας του ΄70- επί Σπυρίδωνος Μαρινάτου, ο οποίος ανακάλυψε το Ακρωτήρι το 1967. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2005 και ενώ το έργο είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, η υποχώρηση της στέγης σε ένα σημείο της, με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός ανθρώπου και τον τραυματισμό άλλων έξι, ανέστειλε τα πάντα. Η αναζήτηση των αιτίων όμως δεν κατέληξε πουθενά και επίσημο πόρισμα δεν υπήρξε.

Το βέβαιο πάντως είναι ότι, σύμφωνα με τη νέα βρετανική μελέτη, έγιναν αλλαγές στον στατικό κυρίως φορέα. Αλλαξαν εξ ολοκλήρου τα αντισεισμικά εφέδρανα που προστατεύουν το στέγαστρο από σεισμικές δονήσεις, καταπονήσεις και φορτία, αλλά και η μεταλλική αρθρωτή στέγη (χωροδικτύωμα) η οποία αντικαταστάθηκε από πιο συμπαγή κατασκευή, επίσης μεταλλική. Το κόστος πάντως για το Ελληνικό Δημόσιο παρέμεινε το ίδιο: 32 εκατ. ευρώ (16 εκατ. από το Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ και 16 εκατ. από το ελληνικό κράτος).

ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΓΙΑ ΜΗΔΑΜΙΝΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Δύο στέγες,μία ξύλινη και μία μεταλλική,οι οποίες απέχουν μεταξύ τους από ένα ως δύο μέτρα,παίζουν τον ουσιαστικό ρόλο στη λειτουργία του βιοκλιματικού στεγάστρου δημιουργώντας ένα περιβάλλον πέντε ως έξι βαθμών χαμηλότερο του εξωτερικού χώρου.Οπως εξηγεί ο κ. Φιντικάκης, «το στέγαστρο διαθέτει 14 τόξα,καθένα από τα οποία έχει ανοίγματα προς τον Βορρά και προς τον Νότο.Η διαμπερής κυκλοφορία του αέρα γίνεται τη νύχτα με το άνοιγμα όλων των “παραθύρων”, όταν η θερμοκρασία στο νησί είναι γύρω στους 18 βαθμούς (την ημέρα φθάνει τους 37).Την ημέρα ο ζεστός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω,περνά μέσα από τις περσίδες της ξύλινης οροφής και απάγεται από τα ανοίγματα του Νότου».
Χώμα πάχους 7 εκατοστών- αντί για 13,που είχε τοποθετηθεί αρχικώς,αφού ο νέος φέρων οργανισμός είναι βαρύτερος από τον προηγούμενο- καλύπτει την οροφή αποτρέποντας τις αχτίδες του ηλίου να ζεστάνουν τον χώρο.Το αποτέλεσμα; «Εχω μηδενική κατανάλωση ενέργειας σε αυτό το έργο» τονίζει ο κ.Φιντικάκης.

Εσωτερικά το στέγαστρο βρίσκεται σε ύψος τεσσάρων ως έξι μέτρων από τις αρχαιότητες,ενώ υπάρχουν 11 έξοδοι διαφυγής.Στον περιβάλλοντα χώρο ένας διάδρομος οδηγεί στην είσοδο.

Υπάρχουν εκεί τρία φυλάκια,ένα κυλικείο,ιατρείο,χώρος ξεναγών,τουαλέτες, αποθήκες,χώροι συντήρησης,υδατοδεξαμενές για τη συγκέντρωση του νερού της βροχής που θα προέρχεται από την οροφή του στεγάστρου,ενώ έχει προβλεφθεί και βιολογικός καθαρισμός.

πηγή:Βήμα
Ο«δρόμος της ποιότητας» είναι το στοίχημα του πρωθυπουργού μας. Το τονίζει σε κάθε δημόσια ομιλία του, όπως και τις προάλλες στην Ερμούπολη: «Να δημιουργήσουμε την Ελλάδα της ποιότητας, της αξίας. Αυτό σημαίνει να επενδύσετε στα εξαιρετικά προϊόντα σας. Τα λουκούμια της Σύρου, η φάβα της Σαντορίνης, το κρασί της Πάρου και της Σαντορίνης, η γαστρονομία της Σίφνου. Να αναδειχθεί παράλληλα η πλούσια κληρονομιά, οι μεγάλοι μουσικοί του νησιώτικου και του ρεμπέτικου, η μοναδική αρχιτεκτονική της Ερμούπολης».
Επί της αρχής, ο πρωθυπουργός έχει δίκιο. Αλλά ο «ανάλαφρος» τρόπος, από απόψεως ύφους, με τον οποίο θέτει το ζήτημα της ποιότητας, μου προκαλεί ορισμένα ερωτήματα: Μήπως τα παραδείγματα που χρησιμοποιεί είναι λίγο χθαμαλά και μίζερα; Μήπως λουκούμια, φάβα, ντοματοκεφτέδες και άλλα παρεμφερή δεν φθάνουν από μόνα τους να αναστρέψουν την παρακμή; Μήπως η αναφορά θα είχε νόημα, εφόσον η παραγωγή και η διάθεση των τοπικών εδεσμάτων μπορούσαν να ενταχθούν σε ευρύτερες ρεαλιστικές πολιτικές για τον τουρισμό και τη γεωργία; (Τους μόνους, μαζί με τη ναυτιλία, πλουτοπαραγωγικούς τομείς της χώρας.) Μήπως, δηλαδή, μέσα στο πλαίσιο μιας αδύναμης και, εν πολλοίς, απρόθυμης κυβέρνησης για καινοτομίες και μεταρρυθμίσεις, χωρίς την παραμικρή ένδειξη τόλμης ή πρωτοτυπίας, το θέαμα ενός πρωθυπουργού που κηρύττει, λ. χ., το Ευαγγέλιο της φάβας στη Σαντορίνη ή του κουμ-κουάτ στην Κέρκυρα είναι λίγο κωμικό και συνάμα αποκαρδιωτικό; Μήπως μεταδίδει κάτι το pathetically hopeless; (Το θέτω με τον καλύτερα αντιληπτό τρόπο από τις διάνοιες του εγχωρίου Κάμελοτ...). Οπως, λ. χ., όταν ο αθώος τηλεθεατής πετυχαίνει στην τηλεόραση κοτζάμ Πωλ Τζερούλανος να δίνει συνέντευξη στο CNN και τον ακούει να πλασάρει ως σπουδαία μεταρρύθμιση την καθιέρωση της... ηλεκτρονικής συνταγογράφησης;
Δεν αντιλέγω καθόλου ως προς τη σημασία της αισιοδοξίας και του αγωνιστικού πνεύματος, αν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση. Ευχής έργο θα ήταν αν μπορούσαμε έστω και να φαντασθούμε ότι ονειρευόμαστε την αισιοδοξία να εκδηλώνεται κάπως! Για να συμβεί όμως, φοβάμαι ότι χρειάζεται κάτι σημαντικότερο από έναν σιφνέικο ντοματοκεφτέ για να την εμπνεύσει. (Μολονότι, ελάχιστοι θα αμφισβητούσαν την καταλληλότητά του ως συμβόλου της κωμικοτραγικής μοίρας μας.) Χρειάζεται, πρωτίστως, κυβέρνηση αντάξια των περιστάσεων - με ντοματοκεφτέδες ή χωρίς...
Η αταραξία του ελληνικού πνεύματοςΑυτό που συνέβη χθες στη Βουλή είναι από εκείνα που είτε περνούν απαρατήρητα από τους πολλούς είτε θεωρούνται σχεδόν φυσιολογικά. Για εμάς όμως, τους κάπως εξοικειωμένους με τα μυστήρια του Ελληνισμού, τέτοια περιστατικά είναι αυτά που μας κάνουν να στεκόμαστε και να θαυμάζουμε την ακλόνητη αταραξία του ελληνικού πνεύματος, που δεν μπορεί παρά να πηγάζει από τη βαθύτερη γνώση του πεπρωμένου μας.
Χθες, λοιπόν, είχε ορισθεί για τις 9.30 το πρωί η κοινή συνεδρίαση τριών κοινοβουλευτικών επιτροπών, με τη συμμετοχή των μελών της επιτροπής που έχει συστήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διερεύνηση των αιτίων της κρίσης. Είναι αλήθεια ότι, λόγω του διακοσμητικού χαρακτήρα του Ευρωκοινοβουλίου, οι πολιτικοί που το στελεχώνουν δεν είναι της πρώτης διαλογής. Δεν παύουν, ωστόσο, να είναι ξένοι και μάλιστα φιλοξενούμενοι εδώ και, συνεπώς, επιβάλλεται οι δικοί μας να είναι, με τη συμπεριφορά τους, απολύτως τυπικοί απέναντί τους. Αν όχι για οτιδήποτε άλλο, επειδή το υπαγορεύει η στοιχειωδώς νοούμενη εθνική υπερηφάνεια.
Από τους περίπου 120 Ελληνες βουλευτές, που όφειλαν να βρίσκονται εκεί πριν από την ώρα έναρξης, ένας έφθασε στις 9.25 π. μ. Ηταν ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος βρήκε μια θαυμάσια ατμόσφαιρα στην αίθουσα. Ολοι οι ξένοι ήσαν εκεί και περίμεναν, ενώ ο ίδιος ήταν ο μοναδικός Ελληνας που είχε φθάσει στην ώρα του. Στις 9.35 π. μ. κατέφθασε (ολοστόλιστη φρεγάτα...) και η πρόεδρος της επιτροπής, η κυρία Ροδούλα Ζήση. Η κοινή συνεδρίαση ξεκίνησε δέκα λεπτά αργότερα, στις 9.45, ενώ είναι ζήτημα αν ο αριθμός των παρισταμένων Ελλήνων βουλευτών ξεπερνούσε τους επτά ή οκτώ. Βέβαια, κατά την πορεία των εργασιών, συνέχισαν να καταφθάνουν και άλλοι δικοί μας. Το μόνο παρήγορο ήταν ότι η αδιαφορία του πολιτικού κόσμου για τα ζητήματα που μας έφεραν στο χείλος της αβύσσου δεν έγινε αντιληπτή από τους ξένους ευρωβουλευτές. Διότι όλοι τους, άνδρες και γυναίκες, είχαν μαγευτεί από την παρουσία της κυρίας Ζήση και δεν είχαν μάτια για τίποτε άλλο...
Eνα «κουλό» από τον κ. ΚουλίαΟ Κύπριος αδελφός μας Ζαχαρίας Κουλίας, βουλευτής του ΔΗΚΟ, «αποκάλυψε» στη Βουλή της μεγαλονήσου ότι το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου τον Ιούλιο του 1974 αποφασίστηκε σε μυστική σύσκεψη υπό τον αείμνηστο Χρήστο Λαμπράκη, στο σπίτι του στον Πόρο, με τη συμμετοχή των Δ. Ιωαννίδη και Ν. Σαμψών. Ας μου επιτραπεί να το θεωρώ εντελώς «κουλό», δηλαδή αβάσιμο ως ισχυρισμό, διότι στην υποτιθέμενη σύσκεψη δεν μετείχε ο Κίσινγκερ! Κάθε στοιχειωδώς κατηρτισμένος Ελληνόψυχος γνωρίζει τη βασική και απαρέγκλιτη αρχή της ιστορικής έρευνας, ότι ουδεμία συνωμοσία εις βάρος του Ελληνισμού δεν μπορεί να έχει υπόσταση εφόσον δεν μετέχει σε αυτήν ο Κίσινγκερ...
ΕΚ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Ανέχου και απέχου. μτφρ: Να έχεις υπομονή και αντοχή. Επίκτητος, 50 μ.Χ.-120 μ.Χ, Στωικός Φιλόσοφος


Τάδε έφη ο ανωτέρω φιλόσοφος όταν τον ρώτησε μαθητής του με ποίον τρόπο έπρεπε να αντιμετωπίσει πρόβλημα προσωπικόν.
Το ίδιο συνιστώμεν και εις όσους είδαν την εμφάνισή μας εις το internet ως απειλή και βάλθηκαν να μας διαφημίσουν εις γκρίζαν απόχρωσιν.
Τετράποδον μάλιστα κατοικίδιον του οποίου η συμμετοχή εις τον πολιτισμόν και την διαφάνειαν της νήσου είναι έως τώρα η καταγγελία δια την απομάκρυνσην παλαιού αυτοκίνητου αφ ενός και δια μίαν πινακίδαν ακαλαίσθητον ομολογουμένως αφ ετέρου, μας κατακεραύνωσε δια την παρουσίαν μας.
Δυστυχώς το συμπαθές κατά τα άλλα κατοικίδιον δεν έχει δει ακόμα τίποτε εμπρός στα όσα θα ακολουθήσουν εις το μέλλον.
Ας κάνει υπομονή και να έχει αντοχή.
Διότι όπως ο απλός λαός λέει φτάνει κάποτε η στιγμή να μπει ο κάθε κατεργάρης στον μπάγκο του.
Και επειδή ο Θηραίος λαγός δεν είναι κατεργάρης αλλά θα στοχεύσει και θα αποκαλύψει τους κάθε λογής κατεργάρηδες εισαγώμενους και μη εις αυτήν την νήσον φοβού τας αποκαλύψεις μας.